沙家浜游记作文

沙家浜是常熟著名的旅游胜地，今天，11月15日，秋高气爽，我们踏上了去往沙家浜的路程。

一到目的地，我就迫不及待地下了车，排好队，等待老师带我们去参观游览。

我们先去看了“让子弹飞”的实景剧。走在芦苇遍布的环湖小路上，我们意外地发现了隐藏在湖中小岛边的一群正在觅食的白天鹅。我迅速举起数码相机，镜头对准它们，按下快门，一张精美的天鹅照片就呈现在眼前了。我左看右看，怎么看都看不够。忽然听见耳边一阵“咔嚓”的声音，我抬头一看，原来是好多同学都在拍天鹅，我赶紧又拍了几张，生怕被别人抢了似的。

终于到了横泾剧院，这里人流如潮，挤得水泄不通。好不容易挤进去了，才发现所剩座位寥寥无几，我赶快找位子坐下来。在演出开始之前，主持人还请了几位现场的观众来打几枪。注意，是真枪哦。我班的吴昊同学也有幸选中。只见他端着枪，对着气球“砰”地开了一枪，气球应声破裂。

开始演出了，最高潮的部分开始了，我们的肚子也饿了，“嘎嘣嘎嘣”地吃起了零食。随着阿庆嫂的出场，吃零食声戛然而止，慢慢地回忆起了阿庆嫂的故事……

看完“让子弹飞”之后，我们就去“国防教育基地”了。这里有飞机、坦克等物。男生们都钻进了驾驶舱，拨了拨方向盘，别提有多自豪了。女生们也忍不住了，玩起了那里的游乐设施。我也去玩了一把，感觉很好。其中有一个大大的三角形，上面都是绳索是供人们攀爬的，不过可惜我没有爬上去。

我们最后去参观了博物馆。博物馆的展厅里有很多具有历史性的照片。最后一个展厅里放了很多革命物品，还有几个大大的雕像呢。从博物馆出来大家都渴得要命，我突发奇想:“我知道这里为什么卖水的地方那么少了，是因为他们把水都倒在湖里了!”

好不容易到了卖水的地方，同学们已经筋疲力尽了。每个人都在“咕嘟咕嘟”地大口喝水，我看见有很多不到的东西，便过去买了好多纪念品。

这次秋游不仅给我们带来了乐趣，更开拓了我们的视野，让我们懂得了很多知识。

星期二，我们全校师生一起去常熟沙家浜进行实践活动。

哇，这里比我们想象的热闹多了。停车场上都停满了车，到处都是人的海洋。在老师和导游的带领下，我们首先来到了军事博物馆。博物馆的门前有一尊大大的新四军雕像，一些新四军的石刻。据导游小范介绍，沙家浜在解放以前是新四军的革命根据地，当年新四军战士们就是在这里坚持跟敌人斗争并最终取得了胜利。到了里面我们看到了许多新四军战士们曾经用过的物品，如军装，武器等。这里还模仿当时的场景，制作了栩栩如生的人物蜡像，真是以假乱真!。我想:如果不是新四军战士们冒着生命危险打败了敌人，就没有我们今天的幸福生活。

我们接着参观了国防园，听导游讲，这里现在是作为国防教育基地。这里有各种模型，有飞机模型，坦克模型，大炮模型，不过很多枪是真枪呢!一阵“呯呯”的枪声引起了大家的注意，原来是一些叔叔在进行模拟射击呢!男同学们最高兴了，他们个个跃跃欲试，想摸一下真枪呢。不知道如果真的打仗了，他们是否个个都还那么勇敢?

到了自由活动的时间，我们大家分好组，先一起吃东西，吃完午饭后，我们一小组玩了爬绳索、跷跷板、滑滑梯、荡秋千、独木桥，其中我最喜欢玩爬绳索，因为爬绳索很有挑战性、很刺激。

活动后稍作休息后，我们又继续前进。我又来到了大型话剧《让子弹飞》现场，看到了聪明、机智的阿庆嫂怎样配合新四军，最终打败日本人。看完了《让子弹飞》这部话剧，我要学习阿庆嫂那种聪明、机智、勇敢的精神。

今天玩的好开心呀!我还受到了很好的爱国主义教育，真是太有意义了!

十一月十五日一大早，我穿着校服，背着一大包的零食，兴高采烈地来到了学校。

八点钟，我们坐上了大巴车，浩浩荡荡地出发了。大约过了一个小时三十分，我们到达了美丽的沙家浜。刚下车，大家就迫不及待地跟着导游走进了沙家浜的大门。我们走在林荫小道上，沐浴着凉爽的秋风，倾听着悦耳的鸟叫声，心情格外舒畅。小道的两旁是一棵棵樟树，它们高大挺拔，就像一把把撑开的大伞。我随手捡起樟树的一粒果实仔细观察，它像一颗黑珍珠非常美丽。树叶的颜色有的变成了红中带黄，有的黄中透绿，还有的仍然翠绿翠绿的。它们一片片挂在树上，像一个个五彩的小风铃。再往前走，我们看见了几棵柳树，一阵风吹来，它便摇曳起婀娜多姿的身子，虽然，柳枝一小半已枯黄，但它的舞姿还是那么优美。

在这儿最常见的就是芦苇了，我非常惊讶，因为这芦苇长得实在是太高了，远远超出了我的想象。芦苇的顶上有一枝枝毛绒绒的芦花，秋风一吹，这些芦花就在蓝天白云下随风飘荡。

我们一边走一边看，不知不觉到了中午时分，导游把吃饭的地点定在了游乐场，大家都非常开心，放下书包就去活动了。我们玩的是由很多根麻绳编成的器具，我们把它称为“蜘蛛网”。我三下两下便爬了上去，可是和我一起玩的许雯彦非常胆小，刚爬上来就急着下来。我对她说:“不要怕，大胆地往上爬。”但是她还是不敢，于是，我只好爬了下来，拉着许雯彦一起爬上去，她才放大胆子开始往上爬。我们越玩越胆大，还故意在网上不停地摇晃，一直玩到老师里喊我们才停下来。这“蜘蛛网”真是好玩呀!

吃完了午饭，我们又看了一场《让子弹飞》的表演。表演开始，首先阿庆嫂和胡司令的扮演者上场，他们正在办喜事。不一会儿，又上来了两位表演者，只见他们穿着“超人服”一边表演各种怪动作，一边走了出来，引得同学们哈哈大笑。更惊讶的是他们每人拿着一个陶瓷大缸，顶在额头上表演起杂技来……这场表演真精彩!

后来，我们又参观了“春来茶馆”和“革命历史纪念馆”。了解到了当年军民团结打击日本侵略者的故事。

沙家浜，这个美丽的红色旅游景点，真是令人流连忘返呀!

今天，我们花园小学全体师生要去盼望已久的常熟沙家浜秋游啦!一大早，我们就兴高采烈地乘车赶往目的地了。

终于到了，我们走在小路上，秋娃娃已经从树叶间走过，片片树叶换上了一套黄色的衣服，但有些叶子还很顽强，迟迟不肯换上新装。最常见的香樟树叶有的绿中带黄，有的黄中泛红，还有的红绿相间，它们就像一个个五彩的小精灵，正停在树上歇息。我们还看见了几棵柳树，它的身姿依然那么挺拔，但是仔细看，它的叶子已经变黄了。一阵风吹来，它们好像唱起了欢快的歌曲。湖面上，还有一些残荷，有的荷花已经沉到了湖底，只剩下了一根光秃秃的茎。有的荷叶卷起来了，枯黄枯黄的，真可怜。它们飘在湖面上，使得湖面有些星星点点的黄，美极了。呀，那是什么?只见那微微发黄的芦苇，长势惊人，芦苇的顶端还有一朵朵芦花，风吹过芦苇沙沙作响，好像有无数位音乐家在演凑着欢乐的乐曲，那洁白的芦花就在蓝天白云下随风飘荡。

转眼间，吃午饭的时间就到了，老师和导游带领我们来到了儿童乐园，同学们当然经不住诱惑，顾不上吃饭就跑去玩了。我也跟着人群来到了一座木板桥前，我心想:“这有什么难的。”因此，我灵活地跨上了一块木板，稍微有点儿晃，不过不一会儿，我就把它给制服了。我得意地往下一看，呀，下面是条河，我想:“这可怎么办呢?我可不要摔下去啊!”但是，我咬咬牙，硬着头皮继续往前走，两步一块木板，终于走完了木板桥。看来，只有坚持不懈，才能获得成功。

吃饱喝足，玩够了，我们又去看了话剧表演--《让子弹飞》。讲的是阿庆嫂暗中帮助新四军对付日本鬼子的事。剧中的人物可搞笑了，最好玩的是有一次突然出来了两个裹着一件黑衣服的人，可谁知两人摇身一变，竟变成了两个超人，左边一个自我介绍说:“我是神马。”右边一个说:“我是浮云。”然后异口同声地说:“我们给大家表演神马都是浮云。”逗得大家哈哈大笑。突然，又战火纷飞，吓得大家连连尖叫。

时间过得真快，要回家了，我今天玩得真开心。

这周二是个风和日丽、秋高气爽的好日子，我们去了盼望已久的常熟沙家浜。

一大早，我们乘了大约一个小时的车，来到了沙家浜。一进门，首先映入眼帘的是一只活灵活现的大螃蟹，它好像在说:“欢迎你的到来。”我来到了革命历史纪念馆，门前是一尊雕像，“郭建光”、“阿庆嫂”等十八个人物的雕像，英勇地站在那里，好像时刻准备战斗。走进博物馆，那里有好多介绍英雄人物的资料和照片以及一些战斗用地东西:有一把把杀死无数敌人的大刀，有几百把枪和几十件鲜血染过已经发黄的衣服……我可以想象出那时的战斗有多么的激烈，我们的幸福生活都是这些英勇不屈的战士用生命换来的，我们一定要珍惜现在的生活。

走出博物馆，我边走边欣赏着路旁的美景，瞧!那一片片郁郁葱葱的大树，还有那一大片种满荷花的湖，湖面上波光粼粼，荷花都凋谢了，露出了一个个可爱的小莲蓬。有的荷叶已经枯萎了，有的仍然那么翠绿，还有的绿中带黄……柳树姑娘在微风的吹动下甩起了那长长的头发。咦!我看到前面有好多同学在走绳索桥，我心想:“这个一定很简单，很好玩!”我飞奔过去，木头桥被前面那些大胆的男生跳得摇摇晃晃的,我迫不得以抓住了扶手，鼓足勇气慢吞吞地移了过去，到了对岸，我悬着的一颗心才放了下来。

下午，我们分享完了带来的美食，随后跟导游来到了芦苇荡。哇,这里实在太美了!一大片芦苇，挨挨挤挤。芦叶是绿色的，芦花是白色的，在秋风的吹拂下，又细又长的芦苇发出了哗啦啦的笑声，宛如一个个活泼的小朋友，在向我们热烈地招手，欢迎我们的到来。

穿过这片白茫茫的芦苇，我们来到了老街上，仿佛穿越了一个时代。每个商店门口都飘着自己的旗帜，商店里各种商品琳琅满目:有五颜六色的铁环，有可爱的风铃，还有一个个漂亮的小包包……

不知不觉地，我们来到了看戏剧的地方，观看了《让子弹飞》，主要讲了阿庆嫂暗中帮组新四军打败了小日本鬼子，体现了浓浓的军民鱼水情。看完后，我觉得阿庆嫂真是个热爱祖国、机智勇敢的人。转眼就到了下午三点，我们恋恋不舍地离开了沙家浜。

参考翻译：

Shajiabang เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงใน Changshu วันนี้ 15 พฤศจิกายนฤดูใบไม้ร่วงที่สูงและสดชื่นเราเริ่มเดินทางไปที่ Shajiabang

ทันทีที่ฉันมาถึงที่หมายฉันแทบรอไม่ไหวที่จะลงจากรถบัสเข้าแถวรอให้ครูพาเราไปทัวร์

เราไปชมละครเรื่อง Let the Bullets Fly กันก่อนดีกว่า เมื่อเดินไปตามทางรอบทะเลสาบที่เต็มไปด้วยต้นอ้อเราบังเอิญพบฝูงหงส์ขาวซ่อนตัวอยู่บนเกาะในทะเลสาบเพื่อหาอาหาร ฉันรีบยกกล้องดิจิทัลชี้เลนส์ไปที่พวกเขากดชัตเตอร์และภาพถ่ายหงส์ที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาฉัน ฉันมองไปทางซ้ายและขวาไม่เห็นเพียงพอ ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียง "คลิก" ในหูฉันมองขึ้นไปและเห็นว่ามีเพื่อนร่วมชั้นหลายคนกำลังถ่ายรูปหงส์อยู่ฉันรีบถ่ายรูปอีกสองสามรูปเพราะกลัวคนอื่นแย่งไป

ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงละครเหิงจิงซึ่งมีผู้คนมากมายและแน่นขนัด หลังจากเบียดเข้ามาในที่สุดฉันก็รู้ว่ามีที่นั่งเหลือน้อยมากฉันจึงรีบหาที่นั่งเพื่อนั่งลง ก่อนเริ่มการแสดงพิธีกรได้เชิญผู้ชมหลายคนมาถ่ายทำสองสามช็อต ความสนใจมันเป็นปืนจริง Wu Hao เพื่อนร่วมชั้นของฉันยังโชคดีที่ได้รับเลือก เขาถือปืนและยิง "ปัง" ที่ลูกโป่งซึ่งแตกออก

การแสดงเริ่มขึ้นช่วงไคลแม็กซ์เริ่มขึ้นท้องเราหิวและกินของว่าง "ต้มตุ๋นต้มตุ๋น" ด้วยการปรากฏตัวของภรรยาของ A Qing เสียงของว่างก็หยุดลงทันทีและค่อยๆนึกถึงเรื่องราวของ A Qing ...

หลังจากดู "ให้กระสุนบิน" เราก็ไปที่ "ฐานการศึกษาป้องกันประเทศ" ที่นี่มีเครื่องบินรถถัง ฯลฯ เด็กชายทุกคนเข้าไปในห้องนักบินและหมุนพวงมาลัยโดยไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาภูมิใจแค่ไหน สาว ๆ อดไม่ได้และเล่นเครื่องเล่นที่นั่น ฉันยังไปเล่นและรู้สึกดี มีสามเหลี่ยมขนาดใหญ่ที่มีเชือกให้คนปีนขึ้นไป แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้ปีนขึ้นไป

ในที่สุดเราก็ไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ มีภาพถ่ายทางประวัติศาสตร์มากมายในห้องโถงนิทรรศการของพิพิธภัณฑ์ มีวัตถุปฏิวัติมากมายในห้องจัดแสดงนิทรรศการสุดท้ายรวมถึงรูปปั้นขนาดใหญ่สองสามตัว หลังจากออกมาจากพิพิธภัณฑ์ทุกคนต่างก็กระหายน้ำทันใดฉันก็คิดว่า: "ฉันรู้ว่าทำไมที่นี่ถึงมีร้านขายน้ำน้อยมากเพราะพวกเขาเทน้ำทั้งหมดลงในทะเลสาบ!"

หลังจากไปถึงสถานที่ขายน้ำได้ในที่สุดนักเรียนก็หมดแรง ทุกคนต่างพากันกินน้ำเห็นว่ามีของมากมายหาไม่เจอก็เลยไปซื้อของฝากกัน

การออกนอกบ้านในฤดูใบไม้ร่วงนี้ไม่เพียง แต่ทำให้เราสนุกเท่านั้น แต่ยังเปิดโลกทัศน์ของเราและทำให้เราได้รับความรู้มากมาย

ในวันอังคารครูและนักเรียนของโรงเรียนของเราไปที่ชาเจียบังฉางชูเพื่อทำกิจกรรมที่เป็นประโยชน์

ว้าวที่นี่มีชีวิตชีวามากกว่าที่เราคิด ที่จอดรถเต็มไปด้วยรถและมีทะเลผู้คนเต็มไปหมด ภายใต้การนำของอาจารย์และไกด์ทัวร์เรามาที่พิพิธภัณฑ์ทหารก่อน มีรูปปั้นขนาดใหญ่ของ New Fourth Army และรูปแกะสลักหินของ New Fourth Army อยู่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ ตามคำแนะนำของ Xiaofan Shajiabang เป็นฐานการปฏิวัติของ New Fourth Army ก่อนการปลดปล่อยที่นี่ทหารของ New Fourth Army ยืนกรานที่จะต่อสู้กับศัตรูและได้รับชัยชนะในที่สุด ภายในเราเห็นสิ่งของมากมายที่ทหารกองทัพใหม่ใช้เช่นเครื่องแบบทหารและอาวุธ ที่นี่ยังเลียนแบบฉากในเวลานั้นด้วยหุ่นขี้ผึ้งเหมือนจริงของตัวละครจริงหรือปลอม! ฉันคิดว่า: ถ้าไม่ใช่เพราะทหารของกองทัพที่สี่ใหม่ที่เสี่ยงชีวิตเพื่อเอาชนะศัตรูก็คงไม่มีชีวิตที่มีความสุขในวันนี้

จากนั้นเราไปเยี่ยมชม National Defence Park และฟังไกด์นำเที่ยวซึ่งปัจจุบันใช้เป็นฐานการศึกษาด้านการป้องกันประเทศ มีโมเดลต่างๆมากมายที่นี่รวมถึงโมเดลเครื่องบินโมเดลรถถังและโมเดลปืนใหญ่ แต่ปืนหลายกระบอกนั้นเป็นปืนจริงเสียงปืนดังรัวดึงดูดความสนใจของทุกคนปรากฎว่าลุงบางคนกำลังทำการจำลองการยิง! พวกเรามีความสุขที่สุดพวกเขาทุกคนกระตือรือร้นที่จะลองและอยากสัมผัสปืนจริง ฉันสงสัยว่าพวกเขาทั้งหมดนั้นกล้าหาญหรือไม่หากมีสงคราม?

เมื่อถึงเวลากิจกรรมว่างพวกเราก็แบ่งกลุ่มกันกินข้าวกันหลังอาหารกลางวันเราเล่นไต่เชือกกระดานหกกระดานลื่นชิงช้าและสะพานไม้กระดานเดี่ยวในหมู่พวกเขาฉันชอบปีนเชือกเพราะปีนเขา เชือกมีความท้าทายและน่าตื่นเต้นมาก

หลังจากทำกิจกรรมได้ไม่นานเราก็เดินหน้าต่อไปอีกครั้ง ฉันมาที่ฉากของละครเรื่องใหญ่เรื่อง Let the Bullets Fly อีกครั้งและได้เห็นว่า A Qingsao ที่ฉลาดและมีไหวพริบร่วมมือกับ New Fourth Army ได้อย่างไรและในที่สุดก็เอาชนะญี่ปุ่นได้ หลังจากดูละครเรื่อง Let the Bullets Fly ฉันต้องการเรียนรู้จากวิญญาณที่ฉลาดมีไหวพริบและกล้าหาญของ A Qing

วันนี้ฉันมีความสุขมาก! ฉันยังได้รับการศึกษาที่ดีในเรื่องความรักชาติซึ่งมีความหมายมาก!

ในเช้าตรู่ของวันที่ 15 พฤศจิกายนสวมชุดนักเรียนและถือขนมถุงใหญ่ฉันมาโรงเรียนอย่างมีความสุข

ตอนสองทุ่มเราขึ้นรถและออกเดินทางอย่างทุลักทุเล หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง 30 นาทีเราก็มาถึง Shajiabang ที่สวยงาม ทันทีที่เราลงจากรถทุกคนแทบรอไม่ไหวที่จะทำตามคำแนะนำและเดินเข้าไปที่ประตู Shajiabang เราเดินไปบนเส้นทางที่มีต้นไม้เรียงรายอาบสายลมในฤดูใบไม้ร่วงที่เย็นสบายและฟังเสียงนกร้องที่ไพเราะทำให้เรารู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ สองข้างทางมีต้นการบูรสูงและตรงเหมือนร่มไม้ใหญ่ ฉันหยิบผลของต้นการบูรขึ้นมาและสังเกตดูมันสวยงามมากเหมือนไข่มุกดำ สีของใบไม้เปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเหลืองสีเหลืองบางส่วนเป็นสีเขียวและบางส่วนยังคงเป็นสีเขียวมรกต พวกเขาแขวนบนต้นไม้ทีละต้นเหมือนกระดิ่งลมหลากสี เมื่อเดินไปไกลขึ้นเราเห็นต้นวิลโลว์สองสามต้นเมื่อลมกระโชกแรงพวกมันก็แกว่งไปมาร่างกายที่สง่างามแม้ว่ากิ่งวิลโลว์ส่วนน้อยจะเหี่ยวและเป็นสีเหลือง แต่ท่าทางการเต้นของมันก็ยังคงสง่างาม

ที่พบมากที่สุดคือต้นอ้อฉันแปลกใจมากเพราะต้นอ้อโตมากเกินไปจนเกินจินตนาการของฉัน มีดอกกกขนปุยอยู่ด้านบนของกกทันทีที่ลมในฤดูใบไม้ร่วงพัดมาดอกกกเหล่านี้ก็ลอยไปตามสายลมภายใต้ท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาว

เราเดินดูไม่รู้เที่ยงไกด์ก็จัดสถานที่กินข้าวในสนามเด็กเล่นทุกคนดีใจมากวางกระเป๋านักเรียนและไปทำกิจกรรม สิ่งที่เราเล่นคืออุปกรณ์ที่ทำจากเชือกป่านจำนวนมากและเราเรียกมันว่า "ใยแมงมุม" ฉันปีนขึ้นไปสามครั้ง แต่ Xu Wenyan ที่เล่นกับฉันรู้สึกอายมากและรีบวิ่งลงไปทันทีที่เขาปีนขึ้นไป ฉันพูดกับเธอว่าอย่ากลัวปีนขึ้นไปอย่างกล้าหาญ แต่เธอก็ยังไม่กล้าฉันจึงต้องปีนลงไปลาก Xu Wenyan เพื่อปีนขึ้นไปด้วยกันจากนั้นเธอก็เริ่มปีนขึ้นอย่างกล้าหาญ เราเล่นอย่างกล้าหาญมากขึ้นและจงใจที่จะเขย่าอินเทอร์เน็ตเราเล่นจนกว่าครูจะเรียกให้เราหยุด "ใยแมงมุม" นี้มันส์จริง!

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเราได้ชมการแสดงอีกครั้งของ "Let the Bullets Fly" การแสดงเริ่มต้นก่อนอื่นนักแสดงของ A Qingsao และ Hu Commander มาบนเวทีพวกเขากำลังมีความสุข หลังจากนั้นไม่นานนักแสดงอีก 2 คนก็ปรากฏตัวขึ้นและเห็นว่าพวกเขาสวม "ชุดซูเปอร์แมน" พร้อมกับแสดงท่าทางแปลก ๆ ในขณะที่เดินออกไปทำให้นักเรียนหัวเราะ สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือพวกเขาแต่ละคนแสดงผาดโผนบนหน้าผากด้วยถังเซรามิกขนาดใหญ่ ... การแสดงนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ!

ต่อมาเราไปเยี่ยมชม "Chunlai Tea House" และ "Revolutionary History Memorial Hall" เรียนรู้เรื่องราวของทหารและพลเรือนพร้อมใจกันต่อต้านผู้รุกรานชาวญี่ปุ่น

Shajiabang สถานที่ท่องเที่ยวสีแดงที่สวยงามแห่งนี้ช่างอ้อยอิ่งจริงๆ!

วันนี้ครูและนักเรียนโรงเรียนประถมการ์เด้นของเราทุกคนจะไปทัวร์ฤดูใบไม้ร่วงที่ฉางชูชาเจียบังที่รอคอยมานาน แต่เช้าตรู่เราขับรถไปยังจุดหมายอย่างมีความสุข

ในที่สุดเราก็มาถึงเรากำลังเดินอยู่บนถนนสายเล็ก ๆ Qiuwa เดินผ่านใบไม้ไปแล้วใบไม้เปลี่ยนเป็นชุดสีเหลือง แต่บางใบยังคงหวงแหนมากและไม่ยอมเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ใบการบูรที่พบมากที่สุดบางใบมีสีเขียวปนเหลืองบางใบมีสีเหลืองมีสีแดงและบางใบมีสีแดงและเขียวคล้ายกับเอลฟ์ตัวน้อยที่มีสีสันเกาะอยู่บนต้นไม้ นอกจากนี้เรายังเห็นต้นวิลโลว์สองสามต้นซึ่งยังคงสูงและตรงมาก แต่ถ้าคุณมองใกล้ ๆ ใบของมันก็เปลี่ยนเป็นสีเหลือง ลมกระโชกแรงและดูเหมือนพวกเขาจะร้องเพลงร่าเริง ในทะเลสาบยังมีบัวเหลืออยู่บางส่วนบัวบางส่วนจมลงไปที่ก้นทะเลสาบเหลือเพียงลำต้นเปล่า ๆ ใบบัวบางใบถูกม้วนขึ้นเหี่ยวเฉาอย่างน่าเวทนา พวกมันลอยอยู่บนผิวน้ำของทะเลสาบทำให้พื้นผิวของทะเลสาบมีสีเหลืองเล็กน้อยสวยงามมาก อ๊ะนั่นคืออะไรฉันเห็นต้นอ้อสีเหลืองเล็กน้อยเติบโตอย่างน่าอัศจรรย์และมีต้นอ้อขึ้นอยู่ด้านบนของกกและมีลมพัดผ่านกกราวกับว่านักดนตรีนับไม่ถ้วนกำลังเล่นดนตรีสนุกสนานด้วยกัน ต้นอ้อสีขาวลอยอยู่ในสายลมภายใต้ท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาว

ในพริบตาก็ถึงเวลาอาหารกลางวันคุณครูและไกด์พาเราไปสู่สวรรค์ของเด็ก ๆ แน่นอนว่านักเรียนไม่สามารถต้านทานการล่อลวงได้และวิ่งไปเล่นโดยไม่ต้องกินข้าว ฉันเดินตามฝูงชนไปที่สะพานไม้ด้วยและฉันก็คิดกับตัวเองว่า: "นี่มันมีปัญหาอะไรกัน" ดังนั้นฉันจึงก้าวขึ้นไปบนแผ่นไม้อย่างคล่องตัวและมันก็แกว่งไปมาเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นไม่นานฉันก็ให้มันเข้าเครื่องแบบ ขึ้น. ฉันมองลงไปอย่างมีชัยชนะอามีแม่น้ำอยู่ข้างล่างและฉันคิดว่า: "ฉันจะทำยังไงดีฉันไม่อยากล้มลง!" อย่างไรก็ตามฉันกัดฟันกัดหนังศีรษะและเดินต่อไปสองก้าวในขั้นตอนเดียว คณะกรรมการในที่สุดก็เสร็จสิ้นทางเดินริมทะเล ดูเหมือนว่าความเพียรเท่านั้นที่จะประสบความสำเร็จ

หลังจากกินดื่มกันจนอิ่มแล้วก็ไปชมการแสดงละครเรื่อง Let the Bullets Fly เป็นเรื่องเกี่ยวกับภรรยาของ A Qing แอบช่วยกองทัพที่สี่ใหม่จัดการกับปีศาจญี่ปุ่น ตัวละครในละครเป็นเรื่องฮา ๆ สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือครั้งหนึ่งจู่ๆคน 2 คนที่ห่อด้วยเสื้อผ้าสีดำก็เดินออกมา แต่ใครจะรู้ว่าทั้งสองเปลี่ยนไปและกลายเป็นซุปเปอร์แมน 2 คนคนทางซ้ายแนะนำตัวเองว่า: "ฉันเป็นม้าเทพเจ้า" คนทางขวาพูดว่า: "ฉันคือเมฆ" จากนั้นเขาก็พูดพร้อมเพรียงกัน: "เราแสดงให้ทุกคนเห็นว่าม้าเทพเจ้าคือเมฆ" มันทำให้ทุกคนหัวเราะ ทันใดนั้นเปลวไฟแห่งสงครามก็บินขึ้นอีกครั้งและทุกคนก็กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า

เวลาผ่านไปเร็วมากฉันจะกลับบ้านวันนี้ฉันมีความสุขมาก

วันอังคารนี้เป็นวันที่อากาศดีและอากาศในฤดูใบไม้ร่วงที่สวยงามเราไปที่ Shajiabang ใน Changshu ที่รอคอยมานาน

เช้าตรู่นั่งรถมาประมาณชั่วโมงกว่าก็มาถึงชาเจียบัง ทันทีที่ฉันเข้าประตูสิ่งแรกที่ฉันเห็นคือปูที่สดใสดูเหมือนจะพูดว่า: "ยินดีต้อนรับคุณ" ฉันมาที่หอรำลึกประวัติศาสตร์ปฏิวัติด้านหน้าประตูมีรูปปั้น "กัวเจียงกวง" และ "ภรรยาของอาชิง" รอรูปปั้นสิบแปดร่างยืนอยู่ตรงนั้นอย่างกล้าหาญราวกับว่าพร้อมจะต่อสู้ทุกเมื่อ เข้าไปในพิพิธภัณฑ์มีข้อมูลและรูปถ่ายของฮีโร่มากมายและบางสิ่งที่ใช้ในการต่อสู้มีมีดเล่มใหญ่ที่ฆ่าศัตรูนับไม่ถ้วนมีปืนหลายร้อยกระบอกและเลือดเปื้อนเสื้อผ้าสีเหลืองอีกหลายสิบชิ้น ... จินตนาการได้ว่าการต่อสู้ครั้งนั้นดุเดือดขนาดไหนชีวิตที่มีความสุขของเราได้มาจากนักสู้ที่กล้าหาญและไม่ยอมแพ้เหล่านี้เราต้องทะนุถนอมชีวิตปัจจุบันของเรา

เดินออกมาจากพิพิธภัณฑ์ฉันชื่นชมความงามของริมถนนวอยลาต้นไม้เขียวชอุ่มเหล่านั้นและทะเลสาบขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยดอกบัวทะเลสาบเป็นประกายและดอกบัวก็เหี่ยวเฉาแสดงให้เห็นถึงความสวยงาม บัวน้อย. ใบบัวบางใบเหี่ยวเฉาบางใบยังคงเป็นสีเขียวมรกตส่วนอีกใบเป็นสีเขียวเหลือง ... นางสาววิลโลว์สะบัดผมยาวสลวยใต้สายลม เฮ้! ฉันเห็นนักเรียนหลายคนเดินอยู่บนสะพานเชือกต่อหน้าฉันฉันคิดกับตัวเองว่า: "นี่มันต้องง่ายและสนุกมากแน่ ๆ !" ฉันรีบวิ่งไปสะพานไม้ถูกเด็กชายตัวหนาที่อยู่ตรงหน้าฉันแกว่งไปมา ฉันอดไม่ได้ที่จะจับที่เท้าแขนและถอนความกล้าที่จะค่อยๆก้าวไปเมื่อฉันไปถึงอีกด้านหัวใจที่ห้อยอยู่ของฉันก็ปล่อยไป

ในช่วงบ่ายพวกเราแบ่งอาหารกันเสร็จแล้วก็มาที่ Luwei Dang พร้อมกับไกด์ ว้าวที่นี่สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ใบกกเป็นสีเขียวและดอกกกเป็นสีขาวภายใต้การพัดของลมในฤดูใบไม้ร่วงต้นอ้อที่เรียวยาวและยาวส่งเสียงหัวเราะดังเช่นเด็ก ๆ ที่มีชีวิตชีวาโบกมือต้อนรับเราอย่างอบอุ่น

เมื่อผ่านต้นอ้อสีขาวนี้เราก็มาถึงถนนสายเก่าราวกับว่าผ่านยุคสมัย แต่ละร้านจะมีธงของตัวเองลอยอยู่ที่ประตูและมีสินค้ามากมายในร้านเช่นห่วงเหล็กสีสันสดใสกระดิ่งลมน่ารักและกระเป๋าใบเล็กสวยงาม ...

โดยไม่รู้ตัวเรามาที่สถานที่เพื่อชมละครและดู "Let the Bullets Fly" ซึ่งส่วนใหญ่พูดถึงการที่ A Qing แอบช่วยกองทัพที่สี่ใหม่เอาชนะปีศาจญี่ปุ่นตัวน้อยซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกทางทหารและพลเรือนและน้ำที่แข็งแกร่ง หลังจากอ่านจบฉันคิดว่าภรรยาของ A Qing เป็นคนที่มีไหวพริบและกล้าหาญที่รักมาตุภูมิ ในพริบตามันเป็นเวลาบ่ายสามโมงและเราก็ออกจากชาเจียบังโดยไม่เต็มใจ

英语翻译：

Shajiabang is a famous tourist attraction in Changshu. Today, November 15th, the autumn is high and fresh, and we embarked on the journey to Shajiabang.

As soon as I arrived at the destination, I couldn't wait to get off the bus, line up, and wait for the teacher to take us on a tour.

We first went to watch the actual drama "Let the Bullets Fly". Walking on the path around the lake full of reeds, we accidentally found a group of white swans hiding on the islands in the lake, searching for food. I quickly raised the digital camera, pointed the lens at them, pressed the shutter, and a beautiful swan photo appeared in front of my eyes. I looked left and right, I couldn't see enough. Suddenly I heard a "click" sound in my ear. I looked up and saw that many of my classmates were taking pictures of swans. I quickly took a few more pictures, for fear of being snatched by others.

Finally I arrived at the Hengjing Theater, where the crowds were crowded and crowded. After finally squeezing in, I realized that there were very few seats left, so I quickly found a seat to sit down. Before the show started, the host invited several live audiences to shoot a few shots. Attention, it is a real gun. My classmate Wu Hao was also lucky enough to be selected. He was holding a gun and fired a "bang" shot at the balloon, which burst.

The performance began, the climax part began, our stomachs were hungry, and we ate snacks "quack quack quack". With the appearance of A Qing's wife, the sound of snacks stopped abruptly, and slowly recalled the story of A Qing's...

After watching "Let the Bullets Fly", we went to the "National Defense Education Base". There are planes, tanks, etc. here. The boys all got into the cockpit and turned the steering wheel, not to mention how proud they were. The girls couldn't help it, and played with the rides there. I also went to play and it felt good. There is a big triangle with ropes for people to climb on, but unfortunately I didn't climb it.

We finally visited the museum. There are many historical photos in the museum's exhibition hall. There are a lot of revolutionary objects in the last exhibition hall, as well as a few large statues. After coming out of the museum, everyone was dying of thirst. I suddenly thought: "I know why there are so few places to sell water here, because they poured all the water in the lake!"

After finally getting to the place where the water was sold, the students were exhausted. Everyone was gulping for water, seeing that there were so many things I couldn't find, so I went to buy souvenirs.

This autumn outing not only brought us fun, but also opened up our horizons and let us know a lot of knowledge.

On Tuesday, the teachers and students of our school went to Shajiabang, Changshu for practical activities.

Wow, it's more lively here than we thought. The parking lot is full of cars, and there is a sea of people everywhere. Under the leadership of the teacher and tour guide, we first came to the military museum. There is a big statue of the New Fourth Army and some stone carvings of the New Fourth Army in front of the museum. According to the tour guide Xiaofan, Shajiabang was the revolutionary base of the New Fourth Army before liberation. It was here that the soldiers of the New Fourth Army insisted on fighting the enemy and finally won. Inside, we saw many items used by the New Fourth Army soldiers, such as military uniforms and weapons. Here also imitated the scenes at the time, made lifelike wax figures of characters, true or false! I thought: If it were not for the soldiers of the New Fourth Army who risked their lives to defeat the enemy, there would be no happy life as we are today.

We then visited the National Defense Park and listened to the tour guide, which is now used as a national defense education base. There are various models here, including airplane models, tank models, and cannon models, but many of the guns are real guns! A burst of gunshots caught everyone’s attention. It turned out that some uncles were doing simulated shooting! We are the happiest, all of them are eager to try and want to touch a real gun. I wonder if they are all that brave if there is a war?

When it was time for free activities, we all divided into groups, and we ate together. After lunch, we played rope climbing, seesaw, slide, swing, and single-plank bridge. Among them, I like rope climbing, because climbing The rope is very challenging and exciting.

After a short break after the activity, we moved on again. I came to the scene of the large-scale drama "Let the Bullets Fly" again, and saw how the clever and witty A Qingsao cooperated with the New Fourth Army and finally defeated the Japanese. After watching the drama "Let the Bullets Fly", I want to learn from A Qing's clever, witty, and brave spirit.

I had a great time today! I also received a good education in patriotism, which is really meaningful!

In the early morning of November 15th, wearing a school uniform and carrying a large bag of snacks, I came to school happily.

At eight o'clock, we got on the bus and set off in a mighty manner. After about an hour and 30 minutes, we arrived at the beautiful Shajiabang. As soon as we got off the bus, everyone couldn't wait to follow the guide and walked into the gate of Shajiabang. We walked on the tree-lined path, bathed in the cool autumn breeze, and listened to the melodious bird calls, making us feel particularly comfortable. On both sides of the trail are camphor trees, they are tall and straight, like a big open umbrella. I picked up a fruit of the camphor tree and observed it carefully. It was very beautiful like a black pearl. The color of the leaves has changed from red to yellow, some yellow to green, and some are still emerald green. They hang on the trees one by one, like small colorful wind chimes. Moving further, we saw a few willow trees. When a gust of wind blew, they swayed their graceful body. Although a small portion of the willow branches were withered and yellow, its dancing posture was still so graceful.

The most common one here is the reed. I am very surprised because the reed grows too high, far beyond my imagination. There are fluffy reed flowers on the top of the reeds. As soon as the autumn wind blows, these reeds drift in the wind under the blue sky and white clouds.

We walked and watched, unknowingly, at noon, the tour guide set the place to eat in the playground. Everyone was very happy, put down their schoolbags and went to the activity. What we play is an implement made of many hemp ropes, and we call it a "spider web". I climbed up three times, but Xu Wenyan, who was playing with me, was very timid and rushed down as soon as he climbed up. I said to her: "Don't be afraid, climb up boldly." But she still didn't dare, so I had to climb down and drag Xu Wenyan to climb up together, and then she boldly started to climb up. The more we played, the more daring we were, and we deliberately kept shaking on the Internet, and we stopped playing until the teacher called us. This "spider web" is really fun!

After lunch, we watched another performance of "Let the Bullets Fly". The performance begins, first of all, the actors of A Qingsao and Hu Commander come on stage. They are having a happy event. After a while, two more performers came up, and saw that they were wearing "superman suits" while performing various weird moves while walking out, causing the students to laugh. What was even more surprising was that they each held a large ceramic jar and performed acrobatics on their foreheads... This performance was really wonderful!

Later, we visited the "Chunlai Tea House" and the "Revolutionary History Memorial Hall". Learned the story of military and civilian unity against Japanese aggressors.

Shajiabang, this beautiful red tourist attraction, is really lingering!

Today, all the teachers and students of our Garden Primary School are going to the long-awaited autumn tour in Changshu Shajiabang! Early in the morning, we happily drove to our destination.

We finally arrived. We were walking on the small road. Qiuwa had already walked through the leaves. The leaves changed into a set of yellow clothes, but some of the leaves were still very tenacious and refused to change into new clothes. Some of the most common camphor leaves are green with yellow, some yellow with red, and some are red and green. They are like colorful little elves, resting on the tree. We also saw a few willow trees, which are still so tall and straight, but if you look closely, their leaves have turned yellow. A gust of wind blows, and they seem to sing cheerful songs. On the lake, there are still some residual lotus, some lotus has sunk to the bottom of the lake, only a bare stem is left. Some lotus leaves are rolled up, withered and withered, so pitiful. They floated on the surface of the lake, making the surface of the lake a little bit yellow and beautiful. Ah, what is that? I saw the slightly yellowed reed, growing amazingly, and there were a bunch of reed flowers on the top of the reed, and the wind rustled through the reed, as if countless musicians were playing a happy music. The white reeds are floating in the wind under the blue sky and white clouds.

In a blink of an eye, it was time for lunch. The teacher and the tour guide led us to the children's playground. Of course, the students couldn't resist the temptation and ran to play without having to eat. I also followed the crowd to a wooden bridge, and I thought to myself: "What's the problem with this." Therefore, I stepped on a wooden plank flexibly and it swayed slightly, but after a while, I gave it to the uniform. Up. I looked down triumphantly, ah, there is a river below, and I thought: "What can I do? I don't want to fall down!" However, I gritted my teeth, bit the scalp and continued to walk forward, two steps in one step Board, finally finished the boardwalk. It seems that only perseverance can succeed.

After eating and drinking enough and playing enough, we went to watch the drama performance-"Let the Bullets Fly". It is about A Qing's wife secretly helping the New Fourth Army deal with Japanese devils. The characters in the play are hilarious. The most interesting thing is that one time suddenly two people wrapped in black clothes came out. But who knows that the two changed and became two supermen. The one on the left introduced himself: "I am a god horse." The one on the right said: "I am a cloud." Then he said in unison: "We show everyone that the god horse is a cloud." It made everyone laugh. Suddenly, the fighting flew again, and everyone was screaming again and again.

Time flies so fast, I'm going home, I had a great time today.

This Tuesday was a good day with a sunny day and a refreshing autumn atmosphere. We went to Shajiabang, Changshu, a long-awaited one.

Early in the morning, we took a car for about an hour and arrived at Shajiabang. As soon as I entered the door, the first thing I saw was a vivid crab. It seemed to say: "Welcome to you." I came to the Revolutionary History Memorial Hall. In front of the door was a statue, "Guo Jianguang" and "A Qing's wife". Waiting for the statues of eighteen figures, standing there bravely, as if ready to fight at all times. Entering the museum, there are a lot of information and photos of heroes and some things used for battle: there is a big knife that kills countless enemies, there are hundreds of guns and dozens of blood stained and yellow clothes...I It can be imagined how fierce the battle was at that time. Our happy life was acquired by these brave and unyielding fighters. We must cherish our current life.

Walking out of the museum, I admired the beauty of the roadside, voila! Those lush trees, and the large lake full of lotus flowers, the lake is sparkling, the lotus flowers are withered, showing a lovely appearance. Little lotus. Some lotus leaves have withered, some are still so emerald green, and others are green with yellow...Ms. Willow shook her long hair under the breeze. Hey! I saw a lot of students walking on the rope bridge in front of me. I thought to myself: "This must be very simple and fun!" I rushed over, the wooden bridge was swayed by the bold boys in front of me. I couldn't help grabbing the armrest, and plucking up the courage to slowly move over. When I reached the other side, my hanging heart was let go.

In the afternoon, we finished sharing the food we brought, and then came to Luwei Dang with the guide. Wow, this place is so beautiful! A large swath of reeds is crowded. The reed leaves are green and the reed flowers are white. Under the blowing of the autumn wind, the slender and long reeds made a clatter of laughter, like lively children waving to us warmly, welcoming us.

Passing through this white reed, we came to the old street, as if we had passed through an era. Each store has its own flag floating at the door, and there are a wide range of goods in the store: colorful iron rings, cute wind chimes, and beautiful small bags...

Unconsciously, we came to the place to watch the drama and watched "Let the Bullets Fly", which mainly talked about A Qing's secretly helping the New Fourth Army defeated the little Japanese devils, reflecting the strong military and civilian fish and water feelings. After reading it, I think A Qing's wife is really a wit and brave person who loves the motherland. In a blink of an eye, it was three o'clock in the afternoon, and we reluctantly left Shajiabang.