作文结尾要不要升华

很多同学问这个问题，家长也问。

可能大家觉得作文结尾升华太俗气了。但我不赞成这个观点。

我喜欢结尾升华的文章，因为如果一篇文章让我懂得了一个道理，感受到了作者的想法，那么结尾部分的点题，给人一种和作者相视一笑的快感。

写作文的时候，即使不在结尾“升华”，你也应该有一个没有说出来的但可以升华的结尾——只是因为你的作文已经让读者读懂了你的意思，你不需要专门写出来罢了。

但很多同学不具备这个能力。所以不如干脆好好“升华”。不但要升华，而且要先升华。

先升华的意思是，比如你写一件小事，写之前就要想好，写这件小事，我想讲一个什么道理，我的结尾要怎么说。这个结尾的道理部分，一定要非常清晰，不要想同时讲好几个道理，一个故事承载不了很多。

文章要从结尾写起，你一定要知道自己的文章要走向哪里，这样你才知道你的文章的叙事的路线。

另外，升华是关于记录的事件的思考，不一定是大道理。

上一篇的《一件小事》（可以看这里回顾），我讲完这件小事之后，同学们都说，哎呀，老师你在出租车上吃别人的东西，这个太危险啦！不能这样写。

我说好吧。家长肯定教孩子不能吃陌生人的东西。听了孩子们这样说，我也困惑了，我都不知道该怎么教孩子了。

让他们和我一样信任陌生人吗？确实我也不敢这么说。

事情就是这样真实地发生了。

我这篇文章的结论可能就要调整一下，原来我想写人和人之间信任特别难，我选择相信陌生人。但接下来事情的发展，包括孩子们对我的质疑，我的态度变了。结尾部分我可以调整一下，变成“人和人之间信任特别难，我选择相信陌生人，但是对孩子，我不知道怎么教他们。”

这个新结尾更好呢。

所以，结尾的升华，不是一定要讲一个高大上的正能量的道理，也可以是自己的困惑，或者是一点点体会。

如果我们写一个人人都猜得到结尾的故事，写一个人人都懂的道理，就不会是一篇好文章。

故事要有新鲜的细节，道理要有新颖的角度，一篇文章总要有一部分，是有点新意的才有意思。

参考翻译：

นักเรียนหลายคนถามคำถามนี้และผู้ปกครองก็ถามเช่นกัน

บางทีทุกคนอาจคิดว่าการระเหิดในตอนจบนั้นไม่มีรสนิยมที่ดีเกินไป แต่ฉันไม่เห็นด้วยกับมุมมองนี้

ฉันชอบบทความที่มีการย่อยสลายในตอนท้ายเพราะถ้าบทความช่วยให้ฉันเข้าใจความจริงและรู้สึกถึงความคิดของผู้เขียนหัวข้อในตอนท้ายจะทำให้ผู้คนมีความสุขในการมองผู้เขียนด้วยรอยยิ้ม

เมื่อเขียนเรียงความแม้ว่าจะไม่ได้ "ซับลิเมต" ในตอนท้ายคุณก็ยังควรมีตอนจบที่ไม่ได้กล่าว แต่ถูกทำให้ระเหิดเพราะองค์ประกอบของคุณได้ให้ผู้อ่านเข้าใจความหมายของคุณแล้วคุณไม่จำเป็นต้องเขียนเป็นพิเศษ .

แต่นักเรียนหลายคนไม่มีความสามารถนี้ ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะ "ระเหิด" ไม่เพียง แต่การระเหิดเท่านั้น แต่ยังต้องระเหิดก่อน

เพื่อความประเสริฐอันดับแรกเช่นถ้าคุณเขียนสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้คิดก่อนที่จะเขียนเมื่อคุณเขียนสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ฉันต้องการพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้และฉันควรพูดอะไรในตอนท้าย ส่วนที่เป็นเหตุเป็นผลของตอนจบนี้ต้องชัดเจนมากอย่าพยายามบอกความจริงหลาย ๆ เรื่องในเวลาเดียวกันเรื่องเดียวไม่สามารถดำเนินไปได้มากนัก

บทความควรเขียนจากตอนท้ายและคุณต้องรู้ว่าบทความของคุณกำลังไปที่ใดเพื่อให้คุณรู้เส้นทางการบรรยายของบทความของคุณ

นอกจากนี้การระเหิดกำลังคิดถึงเหตุการณ์ที่บันทึกไว้ไม่จำเป็นต้องเป็นหลักการ

ในบทความก่อนหน้านี้ "A Little Thing" (คุณสามารถอ่านบทวิจารณ์ได้ที่นี่) หลังจากที่ฉันพูดถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้เสร็จแล้วนักเรียนทุกคนก็พูดว่า "โอครูคุณกำลังกินอาหารของคนอื่นบนรถแท็กซี่นี่อันตรายเกินไป! เขียนแบบนี้ไม่ได้

ฉันพูดถูกทั้งหมด พ่อแม่ต้องสอนลูกไม่ให้กินของจากคนแปลกหน้า พอได้ยินเด็ก ๆ พูดแบบนี้ฉันก็งงเหมือนกันไม่รู้จะสอนเด็กยังไง

ปล่อยให้พวกเขาเชื่อใจคนแปลกหน้าอย่างฉันได้ไหม อันที่จริงฉันไม่กล้าพูดแบบนั้น

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

บทสรุปของบทความของฉันอาจต้องปรับเปลี่ยนปรากฎว่าเป็นเรื่องยากมากสำหรับฉันที่จะเขียนเกี่ยวกับความไว้วางใจระหว่างผู้คนฉันเลือกที่จะเชื่อใจคนแปลกหน้า แต่แล้วพัฒนาการของสิ่งต่าง ๆ รวมถึงการตั้งคำถามของเด็ก ๆ ทัศนคติของฉันก็เปลี่ยนไป ในตอนท้ายฉันสามารถปรับเปลี่ยนให้กลายเป็น "ความไว้วางใจระหว่างผู้คนเป็นเรื่องยากโดยเฉพาะฉันเลือกที่จะเชื่อใจคนแปลกหน้า แต่สำหรับเด็กฉันไม่รู้ว่าจะสอนพวกเขาอย่างไร"

ตอนจบใหม่นี้ดีกว่า

ดังนั้นการระเหิดในตอนท้ายไม่จำเป็นต้องพูดถึงความจริงที่สูงและเป็นบวก แต่อาจเป็นความสับสนของคุณเองหรือเป็นประสบการณ์เล็กน้อย

หากเราเขียนเรื่องราวที่ทุกคนสามารถเดาได้ในตอนท้ายและเขียนความจริงที่ทุกคนเข้าใจมันจะไม่ใช่บทความที่ดี

เรื่องราวต้องมีรายละเอียดที่สดใหม่ความจริงต้องมีมุมมองที่แปลกใหม่และบทความต้องมีส่วนร่วมอยู่เสมอซึ่งน่าสนใจหากเป็นเรื่องใหม่เล็กน้อย

英语翻译：

Many students asked this question, and parents also asked.

Maybe everyone thinks the ending sublimation is too tacky. But I do not agree with this view.

I like articles that are sublimated at the end, because if an article allows me to understand a truth and feel the author's thoughts, then the topic at the end will give people the pleasure of looking at the author with a smile.

When writing an essay, even if it is not "sublimated" at the end, you should still have an unsaid but sublimated ending-just because your composition has already let readers understand what you mean, you don't need to write it specifically. .

But many students do not have this ability. So it is better to "sublimate". Not only sublimation, but also sublimation first.

To sublime first means, for example, if you write a little thing, think about it before you write it. When you write this little thing, I want to say something about it, and what should I say at the end. The reasoning part of this ending must be very clear. Don't try to tell several truths at the same time. One story can't carry much.

The article should be written from the end, and you must know where your article is going, so that you know the narrative route of your article.

In addition, sublimation is thinking about recorded events, not necessarily the principle.

In the previous article "A Little Thing" (you can read the review here), after I finished talking about this little thing, the students all said, Oh, teacher, you are eating someone else's food in a taxi. This is too dangerous! Can’t write like this.

I said all right. Parents must teach their children not to eat things from strangers. After hearing the children say this, I was also confused, and I don't know how to teach the children.

Let them trust strangers like me? Indeed I dare not say that.

This is how things really happened.

The conclusion of my article may need to be adjusted. It turns out that it is particularly difficult for me to write about trust between people. I choose to trust strangers. But then the development of things, including the children's questioning of me, my attitude changed. At the end, I can adjust it to become "trust between people is extremely difficult. I choose to trust strangers, but for children, I don’t know how to teach them."

This new ending is better.

Therefore, the sublimation at the end does not necessarily have to talk about a tall and positive truth, but it can also be your own confusion or a little experience.

If we write a story that everyone can guess at the end, and write a truth that everyone understands, it will not be a good article.

The story must have fresh details, the truth must have a novel perspective, and an article must always have a part, which is interesting if it is a little new.