我的爸爸

清晨我从床上起来伸了个懒腰，看看时间才六点多，不回再睡会，反正今天是周末，于是我躺在床上想着我这一天的计划。

当我想到写完作业出去玩的时候，我们烦人的老爸走进了我的房间，并说道：“儿子，起床洗脸刷牙，然后写作业，写完带你出去玩”说完他便走了出去，我感到不对，每一次他说带我出去玩都要去，我不愿去的地方，明明想和同学约好去打球，恐怕没戏喽！

写了一上午的作业，终于写完了，让我赶紧拿出手机玩一会的时候，没想到他又进了来，让我穿好鞋，马上下楼啊，我先想他怎么那么烦了？刚拿起手机，他又冲了进来，我去，他算他那么准吗？我不该心愿的来到了一个熟悉又讨厌的地方。

呵，我猜的没错，果然是这听见有人在叫我吧，老赵在这里就差你了，果然是王叔和李叔他们，我们走过去，王叔对我说笑：“小，你还认得我吗？”我说：“认得认得王叔李叔好”他们笑了，我也不知道他们笑着啥，就坐在一边玩手机去了。

ฉันตื่นนอนตอนเช้ายืดเอวเพื่อดูว่าเวลาเพิ่งหกโมงเย็นและฉันจะไม่กลับไปนอนอีก อย่างไรก็ตาม มันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันจึงนอนอยู่บนเตียงโดยครุ่นคิดเกี่ยวกับแผนของฉัน วัน.

เมื่อฉันคิดที่จะออกไปเล่นหลังจากทำการบ้านเสร็จ พ่อที่น่ารำคาญของเราก็เดินเข้ามาในห้องของฉันและพูดว่า "ลูกเอ๋ย ลุกขึ้นมาล้างหน้า แปรงฟัน จากนั้นทำการบ้าน แล้วพาคุณออกไปเล่นหลังจากเรียนจบ" ทำงาน” เขาจากไปหลังจากพูดว่า เมื่อฉันออกไปฉันรู้สึกผิด ทุกครั้งที่เขาบอกว่าจะพาฉันออกไปเล่น ฉันไม่ต้องการไปที่ที่เห็นได้ชัดว่าฉันต้องการนัดกับเพื่อนร่วมชั้น ไปเตะบอล กลัวไม่โชว์!

ฉันทำการบ้านทั้งวันทั้งคืน ในที่สุดก็เสร็จ เมื่อฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นสักพัก เขาก็ไม่คิดว่าเขาจะเข้ามาอีก ให้ฉันใส่รองเท้าแล้วลงไปข้างล่างทันที ฉัน ตอนแรกคิดว่าทำไมเขาถึงน่ารำคาญนัก ? พอรับสายปุ๊บก็พุ่งเข้ามาอีก กำลังจะไป นึกว่าแม่นขนาดนี้ ? ฉันไม่ควรมาในที่ที่คุ้นเคยและน่ารำคาญ

อ้อ จริงสิ จริงด้วยที่ได้ยินใครเรียกฉันว่า เหลาจ้าวทิ้งเธอไว้นี่ ลุงหวาง กับลุงหลี่ เราเดินผ่านมา ลุงหวางพูดติดตลกว่า "น้องยังจำได้อยู่เลย" ฉันเหรอ" ฉันถาม "ฉันรู้จักลุงหวางกับลุงหลี่ได้ยังไง" พวกเขาหัวเราะกัน และฉันไม่รู้ว่าพวกเขาหัวเราะอะไรกัน ฉันเลยนั่งเล่นโทรศัพท์ไป