掌声

老师以柔和的节奏走到讲台上，笑着说：“今天我们玩了一个叫'掌声'的游戏。” “这不只是掌声吗？有什么好玩的吗？”老师回答：“当然不会。啊，我在这里有一个玩具，请同学们先出去，然后我藏起来这个玩具，然后让同学去。靠近它，如果他靠近目标，掌声将响起；如果您离目标较远，掌声将响起。较小的搜索时间是三分钟，如果您在三分钟内找到它，那玩具就是他的。”

同学们在谈论它是为了看看谁可以加入他们的行列。但是他们没有被说服“我绝对不是候选人。”有些人用力地举起双手，说：“老师，请选择我！”有人指着荣玲烨说：“选择他。”在得到荣老师的许可后。凌烨随后弹开门，向所有人转过身，老师急忙将玩具放在唐晨瑞的手中，唐晨瑞急忙将电话放在书包的小口袋里，“没关系。”荣凌烨走了。进来的时候，当他朝第一小组的唐晨瑞的座位走去时，一个巨大的掌声仿佛他要去地震了，每个人的脸都红了，他们的手是红的。就像炖牛排。但是荣玲烨还是找不到，有人再也帮不了他，说： “荣玲烨，玩具在唐尘瑞的书包里。”荣玲烨冲到唐尘瑞，像个小偷一样把唐尘瑞的书包翻过来。他仍然找不到唐晨瑞的玩具，荣玲烨以为唐晨瑞躲起来了，于是他翻了翻唐唐瑞身上的衣袋，正要在裤子上寻找一个书包，唐晨瑞笑了，他忍不住说了。 ：“别逗我了，我的书包里的玩具。”荣灵烨害羞地说：“我想你把它藏起来了？”所有人都笑了。

今天我很开心。掌声响起，幸福声响起。

参考翻译：

ครูเดินขึ้นไปบนโพเดียมด้วยจังหวะที่เบาและพูดด้วยใบหน้าที่น่าพอใจ: "วันนี้เราเล่นเกมที่ชื่อ 'Applause'" นักเรียนพูดว่า "มันไม่ใช่แค่เสียงปรบมือเหรออะไรสนุก ๆ " ครูตอบว่า "ไม่แน่นอน อาฉันมีของเล่นอยู่ที่นี่ขอให้เพื่อนร่วมชั้นออกไปก่อนจากนั้นฉันก็ซ่อนของเล่นชิ้นนี้และปล่อยให้เพื่อนร่วมชั้นคนนี้เข้ามาหามันถ้าเขาเข้าใกล้เป้าหมายเสียงปรบมือของคุณจะดังขึ้นถ้าคุณอยู่ห่างจากเป้าหมายเสียงปรบมือของคุณจะดังขึ้น เล็กลงเวลาค้นหาคือสามนาทีถ้าคุณพบภายในสามนาทีของเล่นก็เป็นของเขา "

เพื่อนร่วมชั้นกำลังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อดูว่าใครสามารถขึ้นมาหาพวกเขาได้เพื่อนร่วมชั้นบางคนมีความคาดหวังในสายตาของพวกเขา แต่พวกเขาไม่มั่นใจและพูดว่า "ฉันไม่ใช่ผู้สมัครอย่างแน่นอน" บางคนยกมือขึ้นอย่างแรงและพูดว่า " ครูอาจารย์เลือกฉัน!” บางคนชี้ไปที่หรงหลิงเย่และพูดว่า“ เลือกเขา” หลังจากได้รับอนุญาตจากครูหรงหลิงเย่ก็เด้งประตูออกไปโดยหันหลังให้ทุกคนครูรีบวางของเล่นลงในถังเฉินรุ่ย ในมือของเขา Tang Chenrui รีบเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเล็ก ๆ ของกระเป๋านักเรียน "ไม่เป็นไร" หรงหลิงเย่เดินเข้ามาและเมื่อเขาเดินไปที่ที่นั่งของถังเฉินรุ่ยในกลุ่มแรกก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้องราวกับว่าเขากำลังจะเกิดแผ่นดินไหวใบหน้าของทุกคนแดงและมือของพวกเขาแดง มันเหมือนสเต็กตุ๋น แต่หรงหลิงเย่ยังหาไม่พบใครบางคนไม่สามารถช่วยมันได้อีกต่อไปและกล่าวว่า "หรงหลิงเย่ของเล่นอยู่ในกระเป๋านักเรียนของถังเฉินรุ่ย" หรงหลิงเย่รีบวิ่งไปที่ถังเฉินรุ่ยและพลิกกระเป๋านักเรียนของถังเฉินรุ่ยเหมือนโจร เขายังไม่พบของเล่นของ Tang Chenrui Rong Lingye คิดว่า Tang Chenrui ซ่อนตัวอยู่เขาจึงพลิกกระเป๋าเสื้อผ้าของเขาบนร่างของ Tang Chenrui และกำลังจะมองหากระเป๋าบนกางเกงของเขา Tang Chenrui หัวเราะและเขาไม่สามารถช่วยได้ กล่าวว่า: "อย่าจี้ฉันของเล่นอยู่ในกระเป๋านักเรียนของฉัน" หรงหลิงเย่พูดอย่างเขินอาย: "ฉันคิดว่าคุณซ่อนมันอยู่เหรอ?" ทุกคนหัวเราะ

ผมมีความสุขมากในวันนี้. เสียงปรบมือดังขึ้นและความสุขก็ดังขึ้น

ความมหัศจรรย์ของการปรบมือ 600 คำ 2

英语翻译：

The teacher walked up to the podium with a gentle rhythm and said with a pleasant face: "Today we played a game called 'Applause.'" "It's not just applause? Something fun?" The teacher replied, "Of course not. Ah, I have a toy here, ask my classmates to go out first, then I hide this toy and let this classmate go. Approach it. If he gets close to the target, your applause will sound. If you are further away from the target, your applause will sound. Smaller, the search time is three minutes, if you find it within three minutes, the toy is his. "

Classmates are talking about it to see who can come up to them.Some classmates have expectations in their eyes. But they were not convinced and said "I'm definitely not a candidate." Some people lifted their hands vigorously and said, "Teacher, choose me!" Someone pointed to Rong Lingye and said, "Choose him." Ling Ye then bounced off the door, turning his back on everyone. The teacher hurriedly placed the toy in Tang Chen Rui in his hand. Tang Chenrui hurriedly kept the phone in the small pocket of the schoolbag. "It's okay." Rong Lingye walked. Came in, and when he walked towards Tang Chen Rui's seat in the first group, a loud clap sounded like he was about to go on an earthquake.Everyone's faces were red and their hands were red. It's like a stewed steak. But Rong Lingye still couldn't find it, someone could not help him any longer and said, "Rong Lingye, the toy is in Tang Chen Rui's schoolbag." Rong Lingye rushed to Tang Chen Rui and flipped over Tang Chen Rui's schoolbag like a thief. He still couldn't find Tang Chenrui's toys, Rong Lingye thought that Tang Chenrui was hiding, so he flipped over his clothes pocket on Tang Chenrui's body and was about to look for a bag on his pants, Tang Chenrui laughed, and he couldn't help saying that. : "Don't tickle me, a toy in my schoolbag." Rong Lingye shyly said: "I think you hid it?" Everyone laughed.

I am very happy today. The applause was louder and happiness louder.

The magic of applause 600 words