跳长绳

好紧张啊!”比赛马上就要开始了，同学们有的欢呼跳跃，有的担心不已。

轮到我们上场了，同学们憋着一股劲，精神抖擞地排着整齐的队伍进入赛场，个个磨拳擦掌，跃跃欲试。“嘟”的一声，哨子响了，两位老师甩的绳子在空中画出一道优美的弧线，继而形成了一个圈圈，同时发出有节奏的“哒哒哒”的声音，只见第一个同学迈着矫健的步伐，像燕子一般轻盈地飞进这道弧线，接着安然而出。

我既紧张而又兴奋地看着同学们鱼贯而入。虽然操场上不太凉，但我的手却是冰凉冰凉的，但看到同学们一个个那么轻松地完成时，我紧张的情绪也慢慢地缓解了。轮到我的时候，我的心像踹了一只兔子似的，仿佛听到“咚咚咚”跳动的声音。我深吸一口气，瞅准时机，飞快地冲进去，好像在浪尖上跳舞、翻滚，接着飘然而出，在落地的一瞬间，我惊喜无比，没有绊倒!然后，我紧张地瞪大眼睛注视着其他同学们的比赛，心里默念着:老天保佑，不要被绊倒。正在这时，“优美、动听而有节奏”的乐曲戛然而止，哎呀，糟了，一个同学绊倒了，这一下我们得慢好几下，可能会影响我们的总成绩。

不过还好，老师很快甩稳了绳子，一下一下，我心想:“失掉的分数不算多，但还得要加油!”再看看场外的同学们，有的手抠着玻璃，脸紧贴着玻璃，咬着牙，有的跺着脚，有的紧握着拳头，眼神里满是焦急，希望我们别再出意外。“快点，快点!”老师催着大家，我着急地盯着前面的同学，想争个第一。

“嘟--”比赛结束了，我悬着的心终于落了下来。虽然我们只跳了769下，没有达到预定的目标，但我还是很高兴。

参考翻译：

ประหม่าจัง! "การแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นนักเรียนบางคนโห่ร้องและกระโดดบางคนก็กังวล

ถึงคราวที่เราต้องเล่นเพื่อนร่วมชั้นก็บีบพลังและเรียงแถวกันอย่างเรียบร้อยในสนามประลองทุกคนต่างก็อยากลอง ด้วยเสียงบี๊บเสียงนกหวีดดังขึ้นและเชือกที่ครูทั้งสองโยนก็ลากโค้งที่สวยงามในอากาศจากนั้นก็กลายเป็นวงกลมในขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดเสียง "ดาดาดา" เป็นจังหวะ เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งก้าวอย่างเข้มแข็งบินเข้าไปในส่วนโค้งนี้เหมือนนกนางแอ่นจากนั้นก็ออกไปอย่างสงบ ฉันรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นที่ได้ดูไฟล์นักเรียน แม้ว่าในสนามเด็กเล่นจะไม่เย็นเกินไป แต่มือของฉันก็เย็น แต่เมื่อฉันเห็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนจบอย่างง่ายดายทีละคนความกังวลของฉันก็ค่อยๆคลายลง เมื่อถึงตาฉันใจของฉันรู้สึกเหมือนกำลังเตะกระต่ายราวกับว่าฉันได้ยินเสียง "ดงดงดง" ฉันหายใจเข้าลึก ๆ ดูจังหวะและรีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วราวกับว่ากำลังเต้นรำและกลิ้งอยู่บนยอดคลื่นจากนั้นก็ลอยออกไปในขณะที่ฉันลงจอดฉันประหลาดใจมากและไม่สะดุด! จากนั้นฉันก็จ้องมองอย่างประหม่า เมื่อดูการแข่งขันของนักเรียนคนอื่น ๆ ฉันพึมพำในใจ: ขอพระเจ้าอวยพรอย่าสะดุด ในขณะนี้ดนตรีที่ "ไพเราะไพเราะจับใจ" สิ้นสุดลงอย่างกะทันหันโอ้โอ้เพื่อนร่วมชั้นสะดุดครั้งนี้เราต้องชะลอตัวลงสองสามครั้งซึ่งอาจส่งผลต่อคะแนนรวมของเรา โชคดีที่ครูเขย่าเชือกได้อย่างรวดเร็วและครู่หนึ่งฉันก็คิดกับตัวเองว่า "ฉันจะไม่เสียคะแนนมากเกินไป แต่ฉันต้องมีกำลังใจ!" มองไปที่นักเรียนนอกสนามบางคนถือแก้วอยู่ ใบหน้าถูกกดทับกระจกฟันกรามบางคนกระทืบเท้าบางคนกำหมัดและดวงตาเต็มไปด้วยความวิตกกังวลฉันหวังว่าเราจะไม่เกิดอุบัติเหตุอีก "เร็วเข้าเร็วเข้า!" ครูกระตุ้นทุกคนฉันจ้องไปที่นักเรียนตรงหน้าอย่างใจจดใจจ่อพยายามที่จะได้ที่หนึ่ง

"เสียงบี๊บ -" เกมจบลงและในที่สุดหัวใจของฉันก็ร่วงหล่น แม้ว่าเราจะกระโดดไปเพียง 769 ครั้งและไปไม่ถึงเป้าหมายที่กำหนดไว้ แต่ฉันก็ยังมีความสุขมาก

英语翻译：

o nervous!" The competition was about to begin, some students cheered and jumped, some were worried.

It was our turn to play. The classmates squeezed their energy and lined up neatly into the arena, all eager to try. With a "beep", the whistle rang, and the ropes thrown by the two teachers drew a beautiful arc in the air, and then formed a circle. At the same time, it made a rhythmic "da da da" sound. A classmate took vigorous steps, flew into this arc like a swallow, and then exited peacefully. I was nervous and excited watching the students file in. Although it was not too cold on the playground, my hands were cold, but when I saw my classmates finish so easily one by one, my nervousness slowly eased. When it was my turn, my heart felt like kicking a rabbit, as if I heard the beating sound of "dong dong dong". I took a deep breath, looked at the timing, and rushed in quickly, as if dancing and rolling on the top of a wave, and then drifting out. At the moment I landed, I was very surprised and didn't stumble! Then, I stared nervously Watching the competition of other students, I muttered in my heart: God bless, don't be tripped. At this moment, the "beautiful, beautiful and rhythmic" music came to an abrupt end. Oh, oh, oh, a classmate tripped. This time we have to slow down a few times, which may affect our overall score. Fortunately, the teacher quickly shook the rope, and for a moment, I thought to myself: "I don't lose too many points, but I have to cheer!" Look at the students outside the field, some of them are holding the glass. The face was pressed against the glass, teeth were gritted, some stomped their feet, some clenched their fists, and the eyes were full of anxiety. I hope we will not have any more accidents. "Hurry up, hurry up!" The teacher urged everyone. I stared at the students in front of me anxiously, trying to get the first place.

"Beep--" The game was over, and my hanging heart finally fell. Although we only jumped 769 times and did not reach the predetermined goal, I am still very happy.