飞越老人院

2007年上映，由《飞越老人院》导演张扬执导，这位导演才子用独特的视角讲述着这个故事。

电影讲述的是赵本山饰演的老赵在外打工，在一起相互照顾的工友却不幸喝酒去世，好心的老赵不希望自己的工友葬在他乡，他带着老板给的五千块钱背起工友送他回家落叶归根。一路上老赵遇见了很多形形色色的人，他的仗义都感动“假仗义”的郭德纲饰演的劫匪，慷慨解囊。他的善良解开了长途在外的卡车司机（胡军）。

他用自己带有真情的哭为自己办“丧事”无儿无女的老爷子（午马），也和充满青春活力的自行车手相互鼓励……善良的老赵也遇见了坏人，误入一家黑店，老板给的钱这时候他才知道全是假钱。可是身心疲惫的老赵已经无力应付任何发生的事，他想陪自己工友而去，一路上总给别人带来感动的他却被养蜂人一家的乐观重新鼓舞，继续走上回家之路……

有人称这部电影是一部完美的公路电影，的确电影川藏公路的美景中为电影增色不少，郁郁葱葱的树木花丛锦簇，一路上的民俗特色都在电影中出现。这部电影的分类标签是喜剧电影，可是这部电影在小编看来是一部笑中有泪的悲情电影，即使有笑也是带着心酸讽刺的笑。

一路上的小人物每一个都会带给我们意外，每一个人都有自己不曾重合的经历，小人物的心酸，小人物的无奈在电影中无处不在。电影用这个独特的题材拨弄着观众的内心，情绪完全已经跟着电影走。电影让我们在体会到了电影意外的东西，思考一下归宿，思考一下人生，珍惜美好生活，珍惜爱你爱我的人

ลุงเบ็นชานไม่อยู่ในสายตาของผู้ชมเป็นเวลานาน และผู้ชมจะคิดถึงมันเล็กน้อย และคิดถึงงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่รอคอยเบ็นชาน ในฉบับนี้เราจะมาพูดถึงหนังตลกน้ำตาแตกของลุงเบ็นชาน ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉายในปี 2550 กำกับโดยจางหยาง ผู้กำกับ "Flying Over the Nursing Home" ผู้กำกับมากพรสวรรค์ที่เล่าเรื่องจากมุมมองที่ไม่เหมือนใคร

ภาพยนตร์เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวของเหลาจ้าว รับบทโดย จ้าวเบินซาน ที่ทำงานนอกบ้าน เพื่อนร่วมงานที่ดูแลกันอย่างน่าเสียดายเสียชีวิตจากการดื่มเหล้า แบบว่า เล่า จ้าว ไม่อยากให้เพื่อนร่วมงานของเขาถูกฝังใน ต่างประเทศเขากลับบ้านและกลับไปที่รากของเขา ระหว่างทาง Lao Zhao ได้พบกับผู้คนมากมายจากทุกรูปแบบ และความภักดีของเขาได้กระตุ้นโจรที่เล่นโดย Guo Degang ซึ่งเป็น "ความยุติธรรมจอมปลอม" และให้อย่างไม่เห็นแก่ตัว ความเมตตาของเขาช่วยปลดล็อกคนขับรถบรรทุกทางไกล (หู จุน)

เขาใช้คำร้องอย่างจริงใจเพื่อจัดระเบียบ "งานศพ" ให้กับพ่อกำพร้าพ่อ (หวู่หม่า) ที่ไม่มีลูกและยังให้กำลังใจซึ่งกันและกันด้วยนักปั่นจักรยานรุ่นเยาว์ ... เหล่าจ้าวผู้ใจดียังได้พบกับคนเลวและสะดุดเข้ากับ ร้านดำ , เฉพาะเงินที่เจ้านายให้มาเท่านั้นที่รู้ว่ามันเป็นเงินปลอมทั้งหมด แต่ลาวจ้าวซึ่งทั้งร่างกายและจิตใจอ่อนล้าไม่สามารถรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เขาต้องการไปกับเพื่อนร่วมงาน แต่เขาได้รับแรงบันดาลใจจากการมองโลกในแง่ดีของครอบครัวคนเลี้ยงผึ้งและเดินทางกลับบ้าน .. .

บางคนบอกว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนัง Road ที่สมบูรณ์แบบ จริงอยู่ว่าฉากที่สวยงามของทางหลวงเสฉวน-ทิเบตในหนังทำให้หนังมีสีสันขึ้นมาก ต้นไม้และดอกไม้เขียวชอุ่มเต็มไปด้วยดอกไม้และประเพณีพื้นบ้าน ระหว่างทางล้วนเป็นจุดเด่นในภาพยนตร์ หมวดหมู่หนังเรื่องนี้เป็นหนังตลก แต่ในความคิดของผม หนังเรื่องนี้เป็นหนังเศร้าที่มีน้ำตาคลอๆ ถึงมีเสียงหัวเราะ ก็เป็นภาพที่น่าเศร้าและน่าหัวเราะเยาะ

คนตัวเล็ก ๆ แต่ละคนตามทางจะทำให้เราประหลาดใจ ทุกคนมีประสบการณ์ของตัวเองที่ไม่เคยทับซ้อนกัน ความโศกเศร้าของคนตัวเล็กและความสิ้นหวังของคนตัวเล็กมีอยู่ทุกหนทุกแห่งในภาพยนตร์ ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้ธีมที่เป็นเอกลักษณ์นี้เพื่อคล้องจองกับหัวใจของผู้ชม และอารมณ์ก็ติดตามภาพยนตร์ไปโดยสมบูรณ์ หนังทำให้เราได้รู้ถึงสิ่งที่คาดไม่ถึงของหนัง คิดถึงจุดหมายปลายทาง คิดถึงชีวิต หวงแหนชีวิตดีๆ และถนอมคนที่รักเธอและฉัน